میدانی آدمها از روزهای کودکی تنها «به تو چه گفتن» را تمرین میکنند و همین هم میشود که شنیدنش برایشان بسیار سخت میشود. اما اگر آن وقت که شروع میکنند به فاصلهگرفتن از پدرومادر، آن وقتی که دارند تلاش میکنند برای ساختن شخصیت مستقل، چه حرف بزرگیست، نه! درست از همانوقت اگر «به من چه گفتن» را بیاموزند؛ اگر جای گفتنش را یاد بگیرند؛ روزگار، خیلی وقتها روی خوشاش را هم، به آدمها مینمایاند...
هیچ نظری موجود نیست:
ارسال یک نظر