دی ۱۳۸٦

تو زندگی مشترک هیچی مشترک نیست!

گاهی  وقتا، چند سال طول می کشه تا بفهمی چی به سر خودت و زندگیت  آوردی.

همین که باد بیاید و بگذرداز کنار پنجره ام
     با بویی یا آوازی از دور،مرا بس
     از این همه بادهای جهان
     همین که ابر دور شود،
     تا یک لحظه ماه را ببینم،مرا بس
     از این همه نور بیکران
     همین که نگاهم کند این پرنده که آرام
     نشسته بر تاک پشت پنجره ام
     وقتی که عاشقانه نگاهش می کنم،
     مرا بس از این همه نگاه پریشان
     که می بینم هر صبح تا غروب.
     مرا بس،مرا بس،مرا بس!!!