یکشنبه، بهمن ۱۵
جا ماندهام
بانوی این بازی من نبودم؛
تنها خونِ بازی از دل من فواره زد و خشکید بر دستانم؛
عقربهی ساعت بر ۱۶:۱۰ لغزید؛
و من جا ماندم میان ازدحام این همه خاطره و آرزو...
هیچ نظری موجود نیست:
ارسال یک نظر
پیام جدیدتر
پیام قدیمی تر
صفحهٔ اصلی
اشتراک در:
نظرات پیام (Atom)
هیچ نظری موجود نیست:
ارسال یک نظر