آه

می‌خوانی حروف تنم را،

یاخته به یاخته؛

تا میکنی، کاغذ چشم؛

قلمِ لب می‌گشایی؛

می‌تازی، بر پیکرم؛

چونان، رم کرده اسب؛

و من مادیانی نفس بریده.