مرداد ۱۳۸٥

آن که بیشترین لطمه را می بیند هرگز نمی گرید،
           به حرمت آن چه که برایش در خود شکسته است،
           حتی تبسم تلخی لبانش را آلوده نمی کند!!!



ديگر از تقدير بی تو هراسی نخواهم داشت
          تازگی ها پلک ثانیه ها آنقدر سریع بر هم می خورد
          که مدت هاست در خواب سال ها رویا ندیده ام
          چه با تو،چه بی تو!!



   هر فصل را چون گبه و گلیم
          دستی استاد می زند کرلید!
          طالع بخت رنگ نمی گیرد گاه،
          چاره ای کو؟جز به سفید و سیاه!!!


چه اوقات سختی که بر من گذشت!
          گواه دل ریش من، ماه بود!
          دمی شک نكرديم به شاه راهها،
          دريغا كه بيراهه ها راه بود!