خرداد ۱۳۸۸

*اعصاب*

 !!! دارم سعی می کنم نذارم کسی دگمه های اعصابمو فشار بده

*پرسش*

پسران ِ پسران ِ پسر ِ خدا

چه بر سر جهان می آورند؟

جهان را به سوی خیر می برند یا به راه شر ؟

جهانی لایق حشره یا شایستۀ گندم ؟

تو پاسخم نمی دهی اما پرسش ها نمی میرند.

*آدم*

.سخت در جستجوی آدمی بی غل و غشم،کسی که صادقانه از رو به رو ضربه بزند

*تاریکی*

   سوار بر اسب بال دار
   در سرزمین شاه پریون
   داشتی بیخ گوشم
   قصه ی خسرو و شیرین می خواندی 
   که صدای شکستن آینه آمد 
   ماه و اخترکان از ترس گریختند
   من ماندم و تاریکی
   تاریکی و تن سنجاق زده ی تو
   گفتندم باید چله نشین شوم !!!